Lonxa Literaria de Moaña

VINTE ANOS NON SON NADA …

Texto elaborado polos membros da Lonxa Literaria de Moaña.

A nós é que nos gustaba ler. Sinxelamente. Gustábanos ler e iamos a miudo á Biblioteca municipal de Quintela. E aí comezou todo.

Ocorréuselle ao bibliotecario o de xuntarnos, aglutinar a aquela xente dispersa que nós eramos e facer grupo. Quizais, pensou, se podería facer algunha actividade en común. Ler un libro e quedarmos para intercambiar impresións sobre el, podía ser?

A idea gustou e ampliouse. Se liamos un libro, talvez podiamos convidar ao/á seu/súa autor/a. E se se escollía alguén de preto, ao mellor, podía acudir e compartir a charla con nós. Semellaba factible. Decidimos intentar poñer en marcha a iniciativa.

Antes de decidir a constitución definitiva da Lonxa Literaria, os promotores organizaron varias tertulias literarias

Convidamos a Fran Alonso, que se prestou de bo gusto a acudir a este encontro. A estrea foi con Males de cabeza e deixou moi bo sabor de boca. Tanto, que se pensou en repetir a experiencia.

Foi o propio Fran quen suxeriu o seguinte libro. O editor de Seda, de Alessandro Baricco, andaba por Vigo. Esta novela estaba sendo un gran éxito editorial e quizais podiamos aproveitar a ocasión e traelo. Seguramente daría para unha conversa moi interesante. Por que non probar?

Aceptamos a proposta e repetimos a xuntanza. O resultado foi novamente moi gratificante. Tanto, que quedamos en insistir no formato de xeito periódico. A charla en torno a un libro semellaba funcionar.

Deste xeito comezamos a xuntármonos de cando en vez. Sempre se invitaba ao/á autor/a que nos acompañase na tertulia. Ocorréusenos tamén que cada un/unha podía recomendar ao/á seguinte.

E así comezou todo. O funcionamento da tertulia comezou a ser regular. Foi cuestión de tempo que pensaramos en formalizar o grupo, en constituírnos como asociación.

A Lonxa Literaria de Moaña puxo en marcha moitas máis iniciativas culturais como un concurso de microrrelatos, sesións de contos para cativos, tertulias xuvenís, recitais de poesía, lecturas dramatizadas e incluso rutas literarias

Pasaron máis de vinte anos desde que no 2002 nacera formalmente a Lonxa Literaria. Aquel grupo orixinario comezou a botar a pacer a imaxinación e as ganas de facer cousas. Fomos debullando outras ideas que se puxeron en marcha decontado: por que non convocar un concurso de microrrelatos (2003)? Ou, a semellanza da de adultos, unha tertulia xuvenil (2004)?

Para os máis cativos/as as sesións de contos podían estar ben (2005) e implicar a todo o alumnado na confección dun relato conxunto (o conto viaxeiro)  tampouco semellaba mala idea (2004).

A nosa incursión na poesía veu da man do Prestige. O afundimento do pesqueiro deu lugar a aquel primeiro recital, que acabou sendo multitudinario (2003) e iniciou o camiño para outros que viñeron detrás.

Co teatro comezamos máis tarde (2007). Sempre en colaboración coa Erregueté, a inclusión na tertulia das lecturas dramatizadas abriu posibilidades tan descoñecidas como sorprendentes.

Paseniño fomos ampliando actividades. Unhas, puntuais; outras, periódicas. Movémonos nun abano extenso que foi desde os concursos de marcadores de páxinas ata a polafía pasando por actividades literarias diversas: concertos musicados, rutas literarias, presentacións de libros, obradoiros de escrita, cursos de declamación, conferencias, doazóns de libros, homenaxes a escritores/as, colaboracións con entidades e asociacións…

O balance global destes anos da Lonxa Literaria é moi satisfactorio

O saldo é cumprido. Nesta altura máis dun cento de escritores/as galegos/as acudiron á nosa chamada. A nosa actividade non sería a mesma sen a súa presenza. Moito lles temos que  agradecer e lles agradecemos. Non só a eles/as.

Nestes máis de vinte anos a colaboración desinteresada de amigos, asociacións, particulares… fortaleceu a Lonxa Literaria. Os nosos éxitos débense tamén a todos/as eles/as. Xusto é recoñecelo, xa que sen eles, non seríamos nós.